محیط کار مدرن مستلزم آن است که مدیران از سبک فرمان و کنترل فاصله بگیرند و در عوض مدلی را بر اساس ایده رهبر به عنوان یک مربی اتخاذ کنند. شرکت‌ها منابع گسترده‌ای را در قالب برنامه‌های آموزشی با زمان فشرده و فناوری‌های جدید گران قیمت، اما بدون موفقیت بزرگ، به این تلاش اختصاص داده‌اند. در این مقاله، نویسندگان از تجربیات خود به‌عنوان دانشمندان علوم رفتاری استفاده می‌کنند و رویکردی ساده‌تر، ارزان‌تر و مؤثرتر پیشنهاد می‌کنند: به رهبران کمک کنید تا تعاملاتی را که قبلاً با کارمندان خود دارند شناسایی کنند و برای تبدیل آنها به لحظات مربیگری تلاش کنند..