مسکن غیر مقرون به صرفه برای اقتصادهای منطقه ای و ملی مشکل ایجاد می کند. در مناطقی که هزینه های مسکن بالاست، کارفرمایان در نهایت مبالغ قابل توجهی را به عنوان هزینه جذب استعدادها به صاحبخانه ها منتقل می کنند. اما برای رفع این مشکل چه چیزی لازم است؟ آیا راه حل های مبتنی بر بازار کافی است؟ اگر نه، چه نوع مداخلاتی لازم است؟ تحقیقات اخیر نشان می دهد که خود بازار باید اصلاح شود. هر طرحی برای بازنگری در بازار مسکن، ابتدا باید با قدرت مالکان برای افزایش اجاره بها مقابله کند. دوم، این امر مستلزم بازنگری در مدیریت عمومی بازارهای مسکن در پشت نسخه‌های ساده‌شده است تا بازار مسکن را از مقررات دولتی رها کند، با این فرض که اجاره‌بها پایین‌تر به دنبال خواهد داشت. و سوم، نیاز به مشارکت بیشتر دولت در مسکن، از طریق تنظیم قیمت، برنامه‌ریزی قوی‌تر و حتی تأمین مستقیم عمومی است.