خدمت به مصرف کنندگان فقیر در اقتصادهای با اعتبار کمی آسان نیست. این وام گیرندگان ممکن است در برابر شوک‌هایی مانند بلایای طبیعی یا بیماری آسیب‌پذیر باشند و ممکن است نتوانند اسنادی مانند سوابق حقوق، صورت‌حساب‌های بانکی یا سابقه اعتباری ارائه دهند. از آنجا که تامین اعتبار در این بازارها گران و پیچیده است، انجام نمی شود. یک راه حل بالقوه، مدل سازی جریان نقدی پیش بینی شده (PCM)، یا استفاده از مدل های آماری برای پیش بینی درآمد و هزینه برای بخش های تعریف شده جمعیت است. این دانش می تواند به وام دهندگان بگوید که چه اندازه وام برای هر بخش مناسب است، و همچنین می تواند تصمیمات مربوط به زمان بندی و ریسک را تعیین کند. مفهوم اصلی PCM جدید نیست: موسسات مالی از فرآیند مشابهی در پرتفوی املاک تجاری استفاده کرده‌اند و موسسات مالی خرد ایده مشابهی را آزمایش کرده‌اند. در حالی که ساخت این مدل‌های جریان نقدی احتمالاً پیچیده و پرهزینه خواهد بود، سرمایه‌های بشردوستانه می‌توانند برای کمک به جمع‌آوری داده‌ها و ارائه پشتیبانی فنی وارد عمل شوند.