تا دهه 1970، هیئت مدیره شرکت ها تحت تسلط مدیران داخلی بودند – افرادی که به نوعی توسط شرکت استخدام شده بودند یا به آنها وابسته بودند. از سال 2023، تحقیقات اسپنسر استوارت نشان داد که 85 درصد از کارگردانان مستقل هستند. این تغییر در واکنش به تعدادی از روندها، از جمله بی اعتمادی به موسسات آمریکایی پس از واترگیت و ویتنام، و تغییرات قوانین SEC که اهمیت مدیران مستقل را افزایش داد، رخ داد. با این حال، به جز چند استثنا، مطالعات تجربی هیچ ارتباطی بین استقلال هیئت مدیره و نتایج عملکرد شرکت پیدا نکرده است. رهبران تجاری باید شایستگی های مدیران داخلی را مورد بازنگری قرار دهند، که 1) درک عمیق تری از شرکت، استراتژی آن، فرصت های تحقیق و توسعه و رقبای بازار به ارمغان می آورند. 2) در موفقیت بلندمدت شرکت سهم عمیق تری داشته باشند، زیرا شهرت حرفه ای و ادامه کار آنها به آن بستگی دارد. 3) کمتر به قیمت سهام فعلی شرکت به عنوان راهنمای عملکرد شرکت نگاه می کنند. و 4) ایجاد توازن قوا در هیئت مدیره، بر خلاف دسترسی محرمانه و بدون محدودیت به مدیر عامل.