بسیاری از مدیران، بازی را به عنوان یک فعالیت بیهوده می بینند که بر نظم و بهره وری ضعیف منعکس می شود. با این حال، تحقیقات به طور فزاینده ای نشان می دهد که بازی می تواند مهارت های شناختی، اجتماعی و احساسی را ایجاد کند که با موفقیت سازمانی مرتبط است. مهارت‌های توسعه‌یافته از طریق انواع مختلف بازی، از جمله بازی‌های نقش‌آفرینی رومیزی (TTRPG) و بازی‌های ویدیویی، با حرکت سازمان‌ها در محیط‌های پیچیده، حیاتی‌تر می‌شوند. TTRPG هایی مانند Dungeons & Dragons همکاری، خلاقیت و رهبری را تقویت می کنند و کلیشه های منفی مرتبط با گیمرها را به چالش می کشند. بازی های ویدیویی می توانند توانایی های شناختی مانند زمان واکنش سریع تر و مهارت های مدیریت استرس را ایجاد کنند. برای غلبه بر انگ علیه گیمرها، مدیران باید از استخدام‌کنندگان احتمالی در مورد تجربه بازی‌شان بپرسند، گفتگوهای بازی را در محل کار تشویق کنند، و خودشان با درگیر شدن در بازی‌ها الگوی خود باشند. عادی سازی بازی نه تنها از فراگیری پشتیبانی می کند، بلکه به سازمان ها کمک می کند تا مهارت های متنوعی را که بازی می تواند برای نیروی کار به ارمغان بیاورد را بشناسد و از آن استفاده کند.