استارت‌آپ‌ها اغلب تصمیم می‌گیرند که شرکت‌های نوپای خود را در «خوشه‌های فناوری» قرار دهند و به دنبال بهره‌مندی از بازارهای کار توسعه‌یافته این حوزه‌ها برای کارکنان فنی، فروش و مدیریت هستند – که معمولاً از حضور چشمگیر شرکت‌های بزرگ ناشی می‌شود. با این حال، در حالی که این نزدیکی به استعدادها می‌تواند دسترسی به متخصصانی را که یک استارت‌آپ ممکن است به آن نیاز داشته باشد، فراهم کند، این شرکت‌های جدید را نیز مجبور می‌کند دستمزدهای بالایی را برای رقابت با پیشنهادات رقبای شرکت بزرگ خود ارائه دهند. صرف مبالغ زیاد برای حقوق می تواند سرمایه کمتری را برای سایر ابتکارات مهم مانند آزمایش یا بازاریابی باقی بگذارد که به نوبه خود می تواند رسیدن به مرحله رشد را برای استارت آپ ها دشوارتر کند.