بهره وری سمی یک اجبار ناسالم برای بهره وری در هر زمان است که اغلب به قیمت بهزیستی روانی و جسمی، روابط و کیفیت کلی زندگی ما تمام می شود. این یک احساس رایج در فرهنگ کار امروزی است، جایی که تمایل به کارآمد بودن دائماً مورد تجلیل قرار می گیرد، البته اگر انتظار نمی رود. اما این طرز فکر فقط مضر نیست. خطرناک است مردم در حال حاضر برای برآورده کردن الزامات شغلی اصلی خود تلاش می کنند، اما وقتی افزایش خیره کننده 192٪ در جلسات هفتگی پس از همه گیری را در نظر بگیرید، به طور قابل توجهی چالش برانگیزتر می شود. ما بیش از حد در حال ملاقات، دور زدن و همکاری بیش از حد هستیم – یکی از بدترین عادات کاری ناشی از بحران. علیرغم تصور دیرینه مبنی بر اینکه ساعات کار بیشتر به معنای بهره وری بالاتر است، داده ها و تحقیقات چیز دیگری را نشان می دهند. رهبران نقش مهمی در تداوم یا شکستن این چرخه بهره وری سمی دارند.