تحقیقات اخیر یک یافته غیرمعمول دارد: افرادی که در محل کار دچار مشکلاتی شده‌اند ممکن است در کمک به سایر کارکنانی که ناراحتی مشابهی را تجربه می‌کنند مؤثر نباشند. کسانی که همان چیزی را تحمل نکرده اند به احتمال زیاد موثرتر هستند. رهبران در تلاش برای کمک به کارکنانی که در مضیقه هستند، باید بر تجربیات هر فرد تمرکز کنند، نه تجربه خودشان. درد آنها را تایید کنید؛ و حقایق را دریافت کنید و سوالاتی را بپرسید تا یاد بگیرید که چگونه می توانند به کارمند کمک کنند. رهبران همچنین باید در نظر داشته باشند که شخصی که با مشکل مشابهی روبرو نشده است، او را راهنمایی کند.
به آخرین باری که در محل کار مشکل داشتید فکر کنید. اگر تصمیم گرفتید ناراحتی خود را با یک همکار در میان بگذارید، به چه کسی مراجعه کردید؟ بسیاری از ما به طور شهودی به همکاران خود نگاه می کنیم که مبارزات مشابه ما را تجربه کرده اند، اما تحقیقات اخیر ما نشان می دهد که باید در این رویکرد تجدید نظر کنید. در یک سری از سه مطالعه، بیش از 600 کارمند از صنایع مختلف در سراسر ایالات متحده در مورد تجربیات خود در به اشتراک گذاشتن اضطراب ناشی از کار با دیگران و نحوه واکنش آنها به دیگران که چنین مشکلاتی را تجربه می کردند، به ما گفتند. یافته ما: همیشه عاقلانه نیست که از همکارانی که در شرایط مشابه بوده اند، حمایت کنیم.