گزارشهای آب و هوای کنونی عمدتاً بر کاهش انتشار کربن در عملیات مستقیم و زنجیره ارزش شرکتها متمرکز است، و اغلب با نادیده گرفتن تأثیر گستردهتری که کسبوکارها میتوانند بر جامعه داشته باشند. این رویکرد محدود نمیتواند شرکتها را برای مشارکتهای نوآورانهشان در راهحلهای اقلیمی فراتر از انتشار فوری آنها، مانند توسعه محصولات سبز، تأثیرگذاری بر سیاستها یا سرمایهگذاری در طرحهای پایدار، بشناسد یا به آنها پاداش دهد. برای بسیج بهتر کسبوکارها بهعنوان عوامل تغییرات سیستمی، باید چارچوبهای گزارشدهی جدیدی معرفی شود که به شرکتها اجازه میدهد تا مشارکتهای اجتماعی گستردهتر خود را برجسته کنند و پاداش دریافت کنند. این میتواند شور و شوق را برای اقدامات اقلیمی، بهویژه در میان شرکتهای مبتکر و کارآفرین، دوباره برانگیزد، در حالی که با ارائه دستورالعملهای واضح برای گزارشهای تاثیرات معتبر، به خطر سبزشویی نیز رسیدگی میکند.