تا سال 2026، هزینه‌های شرکت‌های بزرگ جهانی برای برنامه‌های سلامتی به بالای 94.6 میلیارد دلار خواهد رسید، اما پیشرفت‌های پیش‌بینی‌شده در رفاه محقق نشده است، و در واقع، نیازهای سلامت روان در سراسر جهان همچنان در حال افزایش است. با تکیه بر حجم وسیعی از تحقیقات اخیر، نویسندگان استدلال می‌کنند که برنامه‌های رفاه تا حدی با شکست مواجه می‌شوند، زیرا آنها بر راه‌حل‌های فردی تمرکز می‌کنند تا سیستم‌های گسترده‌تری که بر کارگران تأثیر می‌گذارند. نویسندگان راه حل های مبتنی بر تحقیقات را به شرکت هایی ارائه می دهند که به دنبال پیش بینی بهتر بهبود سلامت روان و افزایش بازده سرمایه در برنامه های رفاهی خود هستند.